Istismar…

Söze başlamadan önce bir empati yapma gereksinim duymuyorsak bize günah.

Her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir de bitişi var. Var olan bitişi zıt orantı yaparsak yine bir bitiş var.
Ne yaparsan yada yaparsak yapalım muhakkak bir bitiş var. Yaşamış olduğumuz hayatı pencereden bakarsak o baktığımız pencereden bizler neler yaşadık ve yaşayacağız bir saniyesini sonrasına kadar olan zaman diliminde. Pencereden bakmaya devam edelim. İstismarı sadece cinsel olarak düşünmeden genel olarak ele almalıyız. Çocuk dünyaya gelir herhangi bir kudreti ve her hangi bir isteğe veya istemeye mecali olmayan daha lohusa kokan çocuk geceleri hüsrana çeviren çocuk sabır ve sabahat varsa o çocuk çok çabuk büyür ama yoksa o zaman… Çocuk daha losa kokusu ile anlam veremediği kızgın yüzler kendisine bağıran yiyeceği gıdayı ağzına bırakırken “bunu yemeyen senmisin çocuk” hırçınlaşarak hayatı bağırarak öfke kusarak her şeyi yapacağını ve bu şekilde kendini kanıtlayacağını aile daha ilk adımlarında çocuğa öğreti olarak öğretmiş olur.
Ve ilk adım da çocuk şiddete maruz kalarak suça bulaştıran ne ve neden biz olmuyor muyuz. .?
Pencereden bakmaya devam edelim o çocuk okul döneminde şiddete meğili eden aile fertleri çocuğun okulda bulunan sosyal arkadaşları arasında yer bulamaz çünkü neden?
ilk sosyalleştiği yerde istenmez aile devamlı suretle baskı ve şiddet uygular çocuk kendisine istismar olduğunu fark edemez ve anlam da veremez.
Çocuk farklı guruplar içersine girmeye başlar.. hayat bir öğreti başka hayat da yok .. ve o çocuk istismar silsilesi içErsin’de hayata tutunmaya çalışır. Çalıştıkça hayat ha bire durmadan umut, yarın ne olacak kaygısı olmadan hayat içersinde istismar boğum boğum sarmalar. Sarmaladıkça karşımıza suça iten nedenlerin içersinde suça sürüklenen çocuk olur. Biz o yiten nedenlere bakmadan bizde o kötü çocuk deriz.. adliye koridorlarında oradan oraya savrulur… birde çoçuk o kadar istismar içersinde anne ve baba boşanır ve o çocuk mal statüsü ölü verir. Verirde verir. Güzel ülkemde tabikide güzel şeyler oluyor. Ama yaşandıktan sonra konuları ele alıyoruz. Bir çocuk bir hayatı yani mirası devir alacak çocuk. Ama o çocuk ilegal olur ama çoçuk hırsız olur. Ama o çoçuk cinsel istismara maruz kalır. Ama çoçuk bir gün hepimizi bir çoçuğuna madde bulaştırır. Yanı kelebek etkisi. Sosyal devlet olmalı bu günün çocuğunu her anlamda geliştirmek yarınları emanet edeceğimiz bu günün çoçuğu yarının büyüğüğüne pedagoglar sosyal uzmanlar, çoçuk gelişim uzmanları gibi, şimde biz çok iyi ebeveyniniz biz bunu yapmayız dersiniz ama pencérede bakalım aaa el bebek baktığımız çoçuk edinmiş olduğu çevre aaaa dediğimiz an istismar bulaşıcı korkular cumhuriyeti çocuğun etrafında dolanmaya başlar.. beklentilerimizi karşılaşmaktan korkan çocuk tekrardan istismara uğrar suça sürükleyen nedenlerde hep bir iz var.. önce kendi izimize bakmalıyız pencere ‘nin bir kanadı kırık bir kanadı yalama olmuşsa kilit ne kadar sağlam olursa olsun.
Istismar hayatın her anlamında vardır. Cehow